Inedita - tom VI: Sebastian Fabian Klonowic, Hebdomas |
![]() |
Sebastian Fabian Klonowic
HEBDOMAS to jest SIEDM TEGODNIOWYCH PIOSNEK
WYDALI I OPRACOWALI Mieczysław Mejor i Elżbieta Wojnowska
REDAKCJA NAUKOWA TOMU Roman Mazurkiewicz Barbara Przybyszewska-Jarmińska
Warszawa 2010
Spis treści
Słowo od wydawców Mieczysław Mejor, Wstęp historycznoliteracki Elżbieta Wojnowska, Wstęp muzykologiczny
CZĘŚĆ I TEKSTY opracował Mieczysław Mejor
Hebdomas, to jest Siedm tegodniowych piosnek Na klejnot starodawny Korczak Wielebnemu i zacnemu Prełatowi Józefowi Wereszczyńskiemu Super illud Psalmi 103 Pieśń I Niedziela Pieśń II Poniedziałek Pieśń III Wtorek Pieśń IV Środa Pieśń V Czwartek Pieśń VI Piątek Pieśń VII Sobota Psalm Dawidów CXLVII Psalm Dawidów XC Piosnka uczyniona czasu powietrza
Komentarz edytorski I Wykaz znaków i skrótów przyjętych w edycji II Opis egzemplarza III Zasady wydania IV Zasady transkrypcji V Aparat krytyczny Objaśnienia Słownik dawnych wyrazów i form
CZĘŚĆ II NUTY opracowała Elżbieta Wojnowska
Fotografie i transkrypcja Pieśń I Niedziela Pieśń II Poniedziałek Pieśń III Wtorek Pieśń IV Środa Pieśń V Czwartek Pieśń VI Piątek Pieśń VII Sobota Psalm Dawidów CXLVII Psalm Dawidów XC Piosnka uczyniona czasu powietrza
Komentarz edytorski I Wykaz znaków i skrótów stosowanych w edycji muzycznej II Charakterystyka notacji muzycznej III Zasady edycji muzycznej 1 Założenia edytorskie 2 Zasady transkrypcji IV Problemy edycji muzycznej
Komentarz wykonawczy i informacja o nagraniach opracował Jacek Urbaniak 1 Komentarz wykonawczy 2 Zawartość płyty i czas trwania utworów 3 Wykonawcy
O edycji
Książka niniejsza jest nie tylko pierwszym krytycznym wydaniem unikatowego zbioru nieznanych dotąd pieśni Sebastiana Fabiana Klonowica (ok. 1545–1602), lecz także edycją dzieła poetycko-muzycznego. Rzadko zdarza się okazja, by polski wydawca mógł po raz pierwszy zaprezentować całkowicie dotąd nieznany utwór literacki i muzyczny. Niniejsze wydanie stanowi nie tylko editio princeps zbioru pieśni Hebdomas Sebastiana Fabiana Klonowica, lecz jest także próbą połączenia funkcji, jakie spełniać ma wydanie krytyczne tekstu poetycko-muzycznego. Specyfika dzieła odwołującego się do różnych systemów semiotycznych wymagała od wydawców zastosowania odpowiednich metod edytorskich, stąd też podział niniejszej edycji na dwie odrębne, ale komplementarne części. Część historycznoliteracka skierowana jest do szerokiego kręgu odbiorców, których zainteresuje nowo odkryty staropolski zbiór pieśni religijnych. Część muzykologiczna prezentuje kompozycję w postaci oryginalnej oraz we współczesnej transkrypcji. Daje to specjalistom oraz wykonawcom, zainteresowanym dziełem nieznanego dotąd kompozytora, możliwość porównywania tekstu muzycznego pieśni w dawnej i współczesnej notacji. Przygotowaną w ramach projektu badawczego propozycję wykonawczą zawiera dodana do książki płyta CD z utworami nagranymi przez zespoły Ars nova i Subtilior Ensemble w aranżacji i pod kierunkiem Jacka Urbaniaka.
Dies primus, sive Dominicus. Prima Sabbatorum Iudaeis.
In principio creavit Deus caelum et terram. Terra autem erat inanis et vacua, et tenebrae erant super faciem abyssi, et Spiritus Domini ferebatur super aquas. Dixitque Deus: Fiat lux, et facta est lux, et vidit Deus lucem quod esset bona, et divisit lucem a tenebris, appellavitque lucem diem, et tenebras noctem, factum est vespere et mane dies unus [Gen 1, 1–5].
Witaj, dniu przenaświętszy dzisiejszej niedziele, Którego Pan okazał dobrodziejstwa wiele. Acz wszystkie dni poświęcił, jednak nawięcej ten, Tak iż słusznie od Ojców jest nazwan Pański Dzień.
Gdy przed stworzenim świata ciemna przepaść była, Tego dnia niedzielnego światłość się zjawiła, Gdy Pan Bóg rzekł: „Niechaj się rozświeci w ciemnościach, Niechaj nowe promienie wynikną w przepaściach”.
Jako gdy o pułnocy powstawa gospodarz, Pierwej jasną pochodnią postawia na lichtarz, Tak Pan Bóg Wszechmogący niż ten świat założył, Tego dnia światłości swej skarby nam otworzył.
Przede wszystkimi dniami pierwszy niedzielny dzień, Ponieważ iż napierwej światłość nastała weń. Musi być i pogani coś o tym słychali, Którzy naszę niedzielę Słonecznym Dniem zwali.
Jako tedy nad światłość niemasz nic droższego, Tak też nad niedzielny dzień niemasz nic świętszego. Gdyby Pan nie przeplatał światłością ciemności, Nie byłoby miedzy dniem i nocą różności.
Tego dnia są stworzeni niebiescy mieszczanie, Cherubin i Serafim, i inszy dworzanie. Wszystkie wojska, zastępy, anielscy chórowie W ten dzień poczęli służyć swej Nawyższej Głowie.
Tego dnia obiecany Syn Boży przed wiekiem Zstąpił w żywot Panieński, stał się jest człowiekiem. Tego dnia przenaświętsze to niewieście Plemię Starło wężowi głowę zstąpiwszy na ziemię.
Tego dnia Chrystus wyszedł z jaskini grobowéj, Tego dnia naczęściej miał z uczniami rozmowy, Tego dnia tchnąwszy na nie, dał im moc kapłańską, Tego dnia je rozesłał w krajinę pogańską.
W pierwszy dzień po sobocie rany swe okazał, A zmartwychwstania swego koniecznie próbował. W pierwszy dzień po sobocie Ducha swego posłał, A na wszystko stworzenie dary swoje roźlał.
Tego dnia bez wątpienia na stolcu zasiędzie, A żywe i też martwe w ten dzień sądzić będzie, Bo iż w ten dzień ubogo raczył się ukazać, W ten dzień się Go też srogo potrzeba spodziewać.
Przetoż my, bacząc ten dzień niewymownie świętym, Nie oddawajmy się weń nierządom przeklętym, Porzućmy weń docześne brzuchowe staranie, Starajmy się o wieczne dusze swej zbawienie.
Nasz Wszechmogący Panie, jakoś Ty jest święty, A jako ten dzień sławny jest u Ciebie wzięty! Sprawuj też dusze nasze, niech się tak sprawują, Twej przemiłej słodkości niech się rozmiłują.
Daj nam to, Ojcze miły, po tym nędznym świecie, Gdy te widome rzeczy ogień precz wymiecie, Niechaj Cię w Mieście Świętym na wieki widzimy, A z Tobą wieczne święto niechaj obchodzimy. Amen.
Zob. też Pieśni Sebastiana Klonowica
|