Strona główna » Projekt » Edycje » Polonika - t. III: Mikołaj Mieleszko, Emblematy - Strona 5
Polonika - t. III: Mikołaj Mieleszko, Emblematy - Strona 5 PDF Drukuj

 

 

Nabożnych westchnienia księga pierwsza,

ludziom pokutującym i do Boga nawracającym się

abo, jako ojcowie duchowni mówią,

poczynającym służąca

 

 

Niebieskim światłem Bóg Duszę oświeca i z ciemności grzechów wyprowadza.

 

 

 

„Dusza moja pożądała Cię w nocy” Isaiae 26, versus 9.

 

Długom w okropnych ciemnościach mieszkała,

Długo o światło niebieskie nie dbała,

Więc choć mię często brzydkie jakieś mary,

Choć często nocne straszyły poczwary,

Nic jednak w sercu twardym nie sprawiły

Ani z mojego uporu mnie zbiły.

Takem się była zakochała w złości,

Żem przekładała nad światłość ciemności.

Aż gdy Twój promień zajaśniał mi, Boże,

Już więcej Dusza trwać w tej ćmie nie może,

Już pragnie k Tobie, już się sporym krokiem

Bierze za Twoim, póki trwa, widokiem.

Już się chce z nocy grzechów wyprowadzić,

Chce się przy boku Twym Boskim osadzić.

Przyświecajże jej, ażby dnia białego

Doszła w Twej chwale mocą światła Twego. 



 
 
Odsłon: 565966